آهای! تو که در تاریکی کز کرده ای، صبر کن!
خالق آنی که همیشه از او در هراسی
آدمکی پر از نفرت که از او سم تراوش می کند
مرا طعمه قرار داده ای، کاسه ای مملو از ناراستی برای گدایی
نامه های متوالی آه و ناله های مصالحه آمیز
می توانم تفاوت صداقت یا توهم تو را احساس کنم
تو را و ایمان تحریف شده ات را.
******************************
به رنج اعتراف نخواهم کرد
جان سالم به در خواهم برد، دوباره زندگی خواهم کرد
اکنون بر می گردم
اکنون قیام می کنم
تحمل کن ، تحمل کن
حقیقت را نمی پذیرم،
نمی پذیرم حقیقت را.