کودک روانه از پی بود ............................ نق نق کنان که «من پسته.»
پول از کجا بیارم من؟ .......................... زن ناله کرد آهسته.
کودک دوید در دکّان ................................... پایی فشرد و عرّی زد.
گوشش گرفت دکان دار: ................................ « کو صاحبت زبان بسته!»
مادر کشید دستش را: .................................. « دیدی که آبرومان رفت؟ »
کودک سری تکان می داد ................................ دانسته یا ندانسته.
« یک سیر پسته صد تومان! ....................... نوشابه، بستنی... سرسام! »
اندیشه کرد زن با خود ............................... از رنج زندگی خسته:
دیروز گردوی تازه ...................................... دیده ست و چشم پوشیده ست
هر روز چشم پوشی هاش ............................ با روز پیش پیوسته.
کودک روانه از پی بود .............................. زن سوی او نگاه افکند
بادیده یی که خشمش را ........................... باران اشک ها شسته.
ناگاه جیب کودک را ................................ پُر دید ـــ« وای! دزدیدی؟ »
کودک چو پسته می خندید ......................... با یک دهان پُر از پسته